فانوس فریاد

"بانوی شب‌های روشن، فانوس فریاد در باد ...

تک یادگار رسالت، در رجعت کفر و بیداد ...

تنها تو بودی و تنها، در قحط مردیّ و رادی ...

مَردِ تو ـ افسوس ـ در بند، رجّاله‌ها ـ آه ـ آزاد ...

تنها تو مِعجَر نهادی، طوفان شدی ایستادی ...

شاید که احیا کنی باز، آن عهدها ـ رفته از یاد ـ

هر جا ز غیرت نشانی، از گونه‌ نیلی تو است ...

از پهلوی تو گرفته است، بنیان توحید بنیاد ...

شهر پیمبر چه خاموش! محراب و منبر، فراموش !

تنها تو بودی و تنها، از مأذن عدل ، فریاد ...

خاک تو پنهان و یعنی: تو در زمین در نگُنجی ...

جایی که جناتِ عدن است از آبِ مَهر تو آباد ...

بانوی شب‌های روشن، تو جانی و این جهان تن ...

از شوق تو مِهر تابید، از شور تو زندگی زاد" ...

حجت‌الاسلام 

سید ابوالقاسم حسینی ...