بدهی ها

"یک پیشنهاد:

به بقالی یا سوپرمارکت های محله های فقیر نشین بروید و از مغازه دار بخواهید دفتر بدهی مشتریان را به شما نشان بدهد ...

بدون شک زنان بیوه و فقیرانی را خواهید یافت که اجناس و مایحتاجشون را به صورت نسیه می خرند و صبر می کنند تا یارانه را دریافت کنند و یا از جایی به آنها کمک برسد ... 

خواهید دید که حجم اون بدهی ها در دیدگاه شما بسیار کم خواهد بود ولی برای آنان بار سنگینی در زندگیشان است ...

بدهی هایی که قادر به پرداخت شان هستید را پرداخت کنید ...

حتی توانستید جزئی از آن را پرداخت کنید هر ماه یا هر وقت توانستید این کار را در مغازه های مختلف انجام دهید تا این خیر شامل تعداد زیادی از خانواده ها شود ... 

اگر قادر به این کار نیستید این ایده و فکر را به دیگران بگویید ... 

شاید دیگران بتوانند به آن عمل کنند ...

اطمینان داشته باشید ارزش این کار از نذری دادن و عزاداری و روزه گرفتن کمتر نیست" ...

پی نوشت:

مدت ها پیش این متن رو خونده بودم ...

امروز اما - در اوج گرمای تابستان و روزه رمضان - دوباره خوندنش حلاوتی دیگه داشت ...

نویسنده اش کیه و ایده اش چقدر اجرا شده رو نمی دونم ...

اما در نوع خودش جالب توجه و تأمل هست ...

هر چند یکی دیگه می گفت: "فکر خوبیه ...

به شرطی که مغازه دارها از اون مشتریان دوباره پول نگیرن بابت بدهیاشون" ... !