بشارت

وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ ...

این آدم های سعادتمند چه کسانی هستند ... ؟

و خداوند چرا این بشارت رو بهشون داده ... ؟!

جواب این سوالات در آیه 274 سوره مبارکه بقره هست:

الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً ...

فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ...

وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ ؛ 

کسانى که اموال خود را در شب و روز، نهان و آشکارا انفاق کنند ... 

آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود ...

هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند شد ...

در شأن نزول این آیه از ابن عباس نقل شده: 

این آیه درباره امام على (ع) نازل شده است ...

زیرا آن حضرت چهار درهم داشت؛ 

یک درهم در روز و یک درهم در شب، یک درهم پنهانى ... 

و یک درهم را هم آشکارا انفاق کرد ...

گفته اند که:

نزول آیه در یک مورد خاص، مفهومش رو محدود نمیکنه ...

و شمول حکم نسبت به دیگران نفى نمیشه ...

بنابراین در جامعه ای که ادعای شیعه حضرت علی (ع) رو داریم ...

اگر انفاق علی وار انجام بشه ...

نه تنها از فقر و تبعیض و فاصله طبقاتی کاسته میشه ...

بلکه پاداش و اطمینان خاطری بزرگ نصیب ما خواهد شد ...