عملکرد

در تمام دوران خبرنگاری ام

از هیچ خبری به اندازه خبرهای راه اندازی کسب و کار و رونق تولید با اشتغالِ بالا خوشحال نشدم و نمیشم ...

سال هایی که به بهانه تحریم بسیاری از کارخانه ها و کارگاه ها و کارآفرینی ها تعطیل شد

و کاسبان و دلالان تحریم تا تونستند آب به آسیاب دشمن ریختند ...

در تمام این سال هایی که گذشت؛

در حوزه های اقتصادی و بخش های کشاورزی و گردشگری

دنبال آمار واقعی و دلتنگِ خبرهای خوش اقتصادی بوده و هستم ...

نمیخوام بگم: اقتصاد؛ درمان دردهای جامعه است

اما میشه گفت: بسیاری از مشکلات جامعه، ریشه اقتصادی دارند ...

رکود و بیکاری و فقر و فساد و تبعیض های مالی

هزاران ویروس فرهنگی و اجتماعی رو تو جامعه پراکنده میکنه ...

ما اگر کشوری فقیر و بدون منابع خدادادی بودیم این قدر دلمون نمی سوخت ...

اما این همه ثروت و منابع طبیعی و حیف و میل اون توسط گروهی بی تقوا درد آوره ...

اساسا از نوشته هایی که رنگ و بوی یأس و سیاه نمایی داشته باشه بدم میاد

و خواننده های همیشگی ام هم اینو می دونند ...

اما از دست روی دست گذاشتن، شعار دادن و دیگران رو مقصر دانستن

و به فکر صندلی های مجلس آینده بودن که اوضاع اقتصادی کشور پیشرفت نمی کنه ...

یه نگاه به امروزِ جامعه بیندازید ...

9 ماه از سال "اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی" میگذره ...

نه از عزم ملی برای بهبود اوضاع خبری شد نه از مدیریت جهادی فراگیر، نشانی هست ... !

 

در عوض تا دلت بخواد؛

حرف و حدیث های بیهوده سیاسی هست و یکدیگر رو متهم به انواع و اقسام تعابیر کردن ...

از صنعت قرمه سبزی و آبگوشت و نان و گوجه گرفته تا دلواپسی و خط و نشان برای تازه به دوران رسیده ها ...!

عده ای تمام همّ و غمّ و آمال و آرزوی خودشون رو گره زدند به نتایج مذاکراتِ آهسته ای

و همچنان معطل و منتظرند! ... 

عده ای هم تمام عزم و اراده شون رو گذاشتند برای انتقام گیری و مچ گیری از دولت

و جناح های سیاسی دیگه ...

عده ای هم - الی ماشاءالله - در حال فعالیت های اقتصادی برای جیب مبارک هستند

و بعد هم که کلی از وقت و سرمایه کشور باید صرف کشف فساد و اختلاس و باز پس گرفتن اموالشون بشه ...

یه عده هم که مثل همیشه تاریخ خوب بلدند از آب گل آلود ماهی بگیرند و ...

عده کثیری هم تا زمانی که درگیر شبکه‌های ماهواره ای

و وایبر و واتس اپ و اینستاگرام خودشان و این و آن هستند،

وقت و حال و دل و دماغی برای توجه به این حرف ها ندارند ... !

"یک طایفه را بهر مکافات سرشتند ...

یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند ...

یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند ...

یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند ...

جمعی به در پیر خرابات خرابند ...

قومی به بر شیخ مناجات مریدند ...

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد ...

یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند" ...

خلاصه اینکه ...

هر چقدر از خبرهای اشتغال آفرینی خوشحال میشم

از آمار و عملکردهای 9 ماهه ای که این روزها تو ادارات و نهادها و سازمان ها داره جمع آوری و تهیه میشه

تا به دست ما برسه که اطلاع رسانی کنیم؛ بدحال و دلزده میشم ! ... :|

و امید اینکه ...

نگاه و عزم ملی ما یادش بیاد سه ماه بیشتر به پایانِ سال نمونده

و مدیریت جهادی رو در بخش اقتصاد و فرهنگ مطالبه کنه ...

نی‌ زن

دیروز بین خبر، تحلیل و گفتگوهایی که درباره موضوعات مختلف داشتیم:

از بُرد شیرین پرسپولیس در دربی 79 و کُری خوانی دوستان و همکاران گرفته

تا تحلیل ها و گمانه زنی ها بر سر مذاکرات وین 8 ...

از گوجه فرنگی یازده هزار تومانی گرفته تا ترافیک و راه بندانِ شهر رشت به خاطر باران،

این نعمت الهی و ...

خبری به دستم رسید که سوژه جالبی داشت ...

خبر درباره راهیابی مستندی از گیلان 

با عنوان "خدیجه نی ‌زن و رمه‌هایش" به جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت بود ...

"خدیجه زنی 75 ساله است که همراه مادر شوهر 120 ساله و برادر شوهر 85 ساله‌اش ...

در کلبه‌ای وسط جنگل در نزدیکی روستایی در تالش زندگی می‌کند ... 

او زندگی سختی دارد

و با وجود اصرار جنگلبانی بر تخلیه کلبه‌ اش، کماکان‌‌ همان‌جا زندگی می‌کند ... 

درختان اطراف خانه او را یکی پس از دیگری قطع کرده‌اند ...

اما خدیجه به هیچ وجه حاضر به ترک کلبه‌ اش نشده است ... 

این زن سالهاست در محافل هنری روستا و برای همه آنهایی که درد و غم دارند، نی می‌زند" ...

بی ربط نوشت:

"تنهایی، نام دیگرِ پاییز است ...

هر چه عمیقتر، برگریزان خاطراتش بیشتر " ...