زاک
پی نوشت:
ترجمه اش با شما ... ؟!
ببینم کی میتونه از این عکس نوشته سر در بیاره ؟! ... :)
بعد نوشت:
خوب بود ...
آفرین به همه شما ... :)
الان ترجمه اش رو براتون می نویسم ...
اول اینکه این عکس نوشته به لهجه رشتی هست ...
که در دسته بندی گویش گیلکی قرار می گیره ... (+)
البته هر شهر و دیار و بخش و روستای گیلان لهجه خاص خودش رو داره ...
طوری که شاید حتی برخی اصطلاحات همدیگر رو متوجه نشند ... (+)
مثلا همین دو جمله به زبان مادری ما – شرق گیلان – یه جور دیگه ادا میشه ...
بگذریم ...
خُب اول لغاتِ به کار رفته رو براتون معنی کنم ! ... :)
بوخور که همون بخور هست ...
خاش یعنی استخوان ...
خاشِ جان یعنی لاغر و استخونی، نحیف و مردنی و لاجون ... !
یه جور اصطلاحه ...
تی خاشِ جان یعنی جسم استخوانی تو ... !
داره نازش میده و الّا جوجه ها که از نظر جسمی فرقی ندارند ظاهرا ... !
من بیمیرم هم که معلومه ...
برسیم به اون جوجه که داره از غصه می میره ! ... :))
اون بیچاره با خودش فکر می کنه ما دو تا که مثل هم هستیم چرا فقط به اون غذا میده تازه نازش هم می کنه ... !
لابد من بچه اش نیستم ... !
و این ضرب المثل گیلکی به یادش میاد که "امه پِئر زنه زاکیم" ... ؟!
یعنی ما بچه زن بابایی ام دیگه ... !؟
این ضرب المثل هم در مواقعی که فرد در موقعیت تبعیض قرار می گیره به کار برده میشه ...
زاکان یا جاقالان یعنی فرزندان و بچه ها هم که معمولا توهم تبعیض دارند و اغلب فکر می کنند پدر و مادرها به بقیه بیشتر می رسند و ...
البته که این ضرب المثل خیلی مصادیق دیگه هم داره که بماند ...
ممنونم از شما دوستان خوبم ...
جواب ها و برداشت های شما خیلی جالب بود! ... :)