- ۲۰ فروردين ۹۴ ، ۱۵:۰۱
"گُلِ بنفشه من ...
دوباره سر از خاک بر خواهد آورد ...
دوباره روزی بهار خواهیم داشت" ...
نوشته بود:
"حضرت علی (ع) آن هنگام که کوثرِ پیامبر (ص) را در قبر می گذاشت ...
آیه 55 سوره طه را زمزمه می کرد:
شما را هم از این خاک آفریدیم و به این خاک باز مى گردانیم و هم بار دیگر (در قیامت) از این خاک بیرون مى آوریم" ... (+)
"بانوی شبهای روشن، فانوس فریاد در باد ...
تک یادگار رسالت، در رجعت کفر و بیداد ...
تنها تو بودی و تنها، در قحط مردیّ و رادی ...
مَردِ تو ـ افسوس ـ در بند، رجّالهها ـ آه ـ آزاد ...
تنها تو مِعجَر نهادی، طوفان شدی ایستادی ...
شاید که احیا کنی باز، آن عهدها ـ رفته از یاد ـ
هر جا ز غیرت نشانی، از گونه نیلی تو است ...
از پهلوی تو گرفته است، بنیان توحید بنیاد ...
شهر پیمبر چه خاموش! محراب و منبر، فراموش !
تنها تو بودی و تنها، از مأذن عدل ، فریاد ...
خاک تو پنهان و یعنی: تو در زمین در نگُنجی ...
جایی که جناتِ عدن است از آبِ مَهر تو آباد ...
بانوی شبهای روشن، تو جانی و این جهان تن ...
از شوق تو مِهر تابید، از شور تو زندگی زاد" ...
حجتالاسلام
سید ابوالقاسم حسینی ...
"هر دم به ضریح بی نشانت ای ماه ...
بسته ست دخیل قلبِ من با هر آه ...
عمری ست تپش های دلم می گوید:
یا فاطمه اشفعی لنا عندالله" ... (+)