"دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم ...
وین دردِ نهان سوز نهفتن نتوانم ...
تو گرمِ سخن گفتن و از جامِ نگاهت ...
من مست چنانم که شنفتن نتوانم ...
شادم به خیالِ تو چو مهتابِ شبانگاه ...
گر دامنِ وصلِ تو گرفتن نتوانم ...
با پرتوِ ماه آیم و چون سایه دیوار ...
گامی ز سرِ کوی تو رفتن نتوانم ...
دور از تو ، منِ سوخته در دامنِ شب ها ...
چون شمعِ سحر یک مژه خفتن نتوانم ...
فریاد ز بی مهری ات ای گُل که درین باغ ...
چون غنچه ی پاییز شکفتن نتوانم ...
ای چشمِ سخن گوی تو بشنو زِ نگاهم ...
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم" ... (+)
- ۰۳ تیر ۹۴ ، ۰۴:۲۶