سوال امتحانی:
یک جامعه به هم ریخته را با ذکر مثال توصیف کنید.
بطری آب معدنی رو کوچیک می‌کنی ولی به قیمت قبلی می‌فروشی!
حجم و سرعت اینترنت رو کم و جابه‌جا می‌کنی ولی با همون قیمت قبلی!
حالا که حقوقت بالاتر نرفته؛ از کار و جنس و خدمات می‌زنی!
کمبود و قحطی کذایی ایجاد می‌کنی برای گرون‌تر کردن!
شایعه درست و پخش می‌کنی برای رسیدن به اهداف پلیدت!
قانون رو رعایت نمی‌کنی که مثلا معترضی!
و هزاران مثال و مورد کوچک و بزرگ از این دست ...
+ وای بر کم فروشان! ...
این دیگه خبرنگاری نیست!
خیلی خوش‌بینانه شاید بشه گفت: روابط عمومی!
اینکه به گرانی روزافزون اجناس، کالاها و خدمات بگی: اصلاح قیمت!
یا اینکه مثلا بنویسی: نرخ جدید شکر اعلام شد
همون شکر گران شد در محاوره!
البته گران که چه عرض کنیم؛ گران‌تر شد!
این دیگه نه خبرنگاری است، نه مملکت‌داری! ...
مدت زمان: 1 دقیقه 19 ثانیه ...
دیرین دیرین ...
این قسمت: مال مردم خور ...
مال مردم خوری هستم شاکی ...
- از کی ... ؟!
از مردمانی که دیگر مالی برایشان نمانده ... !
حال چه خورم، ای وی ... !؟
- بیا اندک مال مانده مرا خور ... !
یارانه این ماهم است ...
خـــــــــــااااارچ ... !
این که ته دلم را هم نتوانست بگیرد ... !
حال چه خورم، ای وی ... !؟
- اندکی صبر ...
بهبود اوضاع اقتصادی نزدیک است ... !
آنگاه می توانی به اموال مردم خوری ات ادامه دهی ... !
وی باید بهش می گفت:
کارد به اون شکمت بخوره که سیر نمیشی از مال مردم خوردن! ... :|
رئیس اتاق بازرگانی تهران:
بزرگترین رکود 35 سال اخیر بر اقتصاد حاکم شده است ...
دبیر مجمع تشخیص مصلحت:
دولت انسجام اقتصادی و توان لازم را برای خروج از رکود ندارد ...
تیتر امروز روزنامه جوان:
دولت برای رکود عمیق برنامه ندارد ...
منتقدان و همراهان دولت همصدا شدند ...
این روزها حتی همراهان و موافقان دولت به رکود اقتصادی معترفند ...
و چنین طرحی را در شبکه های اجتماعی خود به اشتراک می گذارند ...
که به ناتوانی دولت برای حل صد روزه یا حتی چند صد روزه رکود اقتصادی کنایه می زند ...
سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، مرغ، شیر، نان، مرکبات و ...
اینها بازیگران نقش اول سریال های تکراری هر ساله کشور ما هستند ...
از گران، کمیاب یا نایاب شدنشون گرفته ...
تا احتکار، کمبود، فاسد شدن یا نابود کردن آنها ...
سوژه هایی که هر بار درباره اش نوشتیم و نوشتند ...
اما فقط سیاهه ای شد و در تاریخ ماند ...
دریغ از رفع و ریشه یابی مشکل ...
در هفته هایی که گذشت؛
احتمالا خبر دفن 1700 تن سیب زمینی در استان فارس رو شنیدید ... (+)
به علت کیفیت پایین این محصول و فاسد شدن آن ... !
یا برای جلوگیری از کاهش قیمت ... !
یا هر توجیه و بهانه دیگری ... !
امروز هم خبر افزایش قیمت گوجه فرنگی ...
از کیلویی 5 تا 7 هزار تومان ... (+)
هر پاسخ و دلیلی که از سوی مسئولان امر - در این موارد - میخونیم یا می شنویم ...
حکم عذر بدتر از گناه رو داره ...
چرا ... ؟!
مثلا در باب سیب زمینی؛
در آستانه انتخابات سال 88 ...
که دولت نهم به بهانه تنظیم بازار و برای جلوگیری از معدوم شدن صدها تن سیب زمینی ...
اونا رو بین خانواده های نیازمند توزیع کرد ...
و جنجالی - مشابه همین روزها - با عنوان خرید رأی با سیب زمینی برپا شد ...
اگر وزارت جهاد کشاورزی و دستگاه های مرتبط ...
همون موقع، فکری اساسی برای رفع این مشکل می کردند ...
امسال همان داستان از جهتی دیگر تکرار نمی شد ...
چرا راه دور بریم ... ؟!
از قدیم گفتند: جلوی ضرر رو هر وقت بگیری منفعته ...
یعنی همین حالا همه ...
وزیر و وکیل و مدیر فلان انجمن و رئیس بهمان سازمان ...
به جای اعتراض و داد و قال و پرتاب گوجه و سیب زمینی به سوی هم ...
برای کسب شهرت، رأی یا هر چی ...
بهتره چاره ای بیندیشند ...
تا این مشکل در سال های بعد تکرار نشه ...
مثل مدیریت صحیح برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا و ...
البته که این یک بیمار، عیب یا معضل قدیمی در کشور ماست ...
هیاهوی بسیار در هنگام بروز یک مشکل ...
بهره برداری و سوءاستفاده از آن برای منافع شخصی، گروهی و جناحی ...
بدون توجه به برنامه های توسعه در سطح کلان و حفظ منافع ملی کشور ...
از بسیاری مشکلات اقتصادی و هنری و ورزشی گرفته ...
تا خیلی آسیب های اجتماعی و فرهنگی و مذهبی ...
مثال ها و مصادیق فراوان که لازم به ذکر نیست ...
بس که عیان و ملموس هست برای همه ما ...
همین قدر باید گفت که کاری اگر هدفمند و با برنامه جلو بره ...
نه تنها چنین مشکلاتی رو نخواهد دید ...
بلکه سنگ اندازی و کارشکنی دلال ها و باندهای مافیایی ...
و خیلی موانع دیگر رو هم پیش بینی و خنثی می کنه ...
دولت، مجلس و نهادهای متولی امر – در هر دوره ای ...
اگر همت و اراده رفع این مشکلات تکراری رو داشته باشند ...
وقت و سرمایه و انرژی آنها صرف چنین جنجال های بی نتیجه ای نخواهد شد ...
متهم نفتی:
این روزها 4 وزیر موقع پرداخت یارانه دل درد می گیرند ...
قاضی: توهین نکنید ...
زنجانی: دل درد که توهین نیست ... (+)
وزیر اقتصاد پرداخت یارانه ها را مصیبت عظمی برای دولت خواند ... (+)
"و تو چه می دانی مصیبت عظمی چیست" ... ؟!
با تشکر از:
"چند وقت پیش ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺑﯿﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ میلیارد و اون یکی دوازده هزار ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ تومن ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ؛
و ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ... !
سی ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ، ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻣﯿﻦ، ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻣﻌﺒﺮ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻨﺪ؛ یکیشون ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﻛﻪ ﺭﻓﺖ ﺑﺮﮔﺸﺖ، ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺮﺳﯿﺪﻩ ... !
ﭘﻮﺗﯿﻦ ﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺗﺪﺍﺭﻛﺎﺕ ﮔﺮﻓﺘﻢ؛
ﺑﯿﺖ ﺍﻟﻤﺎﻟﻪ ...
ﺑﻌﺪ ﭘﺎﺑﺮﻫﻨﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ" ... !
مولانا در ابیاتی از دیوانش میگه: از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ... !
نمیدونم شاید اون موقع ها از این دیوها نبود یا شاید منظور مولانا هم برعکس بوده باشه" ...
اینو دوست خوب ما آقاگُل تو وبلاگش پُست کرده بود ...
به همراه برشی از مجموعه تلویزیونی کلاه قرمزی 94 ...
دیالوگ مجری و دیوی که - خیلی ظریف و رندانه - به وضعیت جامعه و جهان کنونی ما اشاره داره ...
اونجا که مجری به دیوی میگه: خُب دیوی، چه خبر نیست ... ؟!
و دیوی میگه: تلویزیون نگاه نکردم ...
1- 5 ...
فهمیدم چی میگن … !
بارندگی زیاده ...
آب فراوون ... !
همه مردم صرفه جویی میکنن … !
مرغ چقدر ارزون شده ... ؟!
همه چی ارزون شده ...
سال به سال ارزون تر ... !
بعضی کشورها با هم صلح کردن؛ به سمت هم گُل پرت میکنن ... !
ترافیک خیلی کم شده ... !
تصادف که نمی کنند مردم با قفل فرمون به همدیگه محبت می کنند ... !
میان بیرون؛ هِی همدیگر رو ماچ می کنند، ناز می کنند ... !
به خانواده های همدیگه محبت می کنند ... !
خُب؛ همه چیز گویاست ...
حرفی نمی مونه جُز اظهار امیدواری برای رفع تموم این کاستی ها و بدی ها ...
و ای کاش دنیا همین طور بود که دیوی گفت ...
نه برعکسش ...
با تشکر از دوست عزیزی که این تصویر رو ارسال و پیشنهاد کردند ...
پی نوشت:
"مرگ بر فاصله ها ...
فاصله ها نامردند ...
چشم ها نگران در تب فردا هستند ...
فاصله ها می خندند !" ... (+)
پی نوشت:
خدایا؛
ریال هایِ مملکت رو زیاد بگردان ... !
تومن ها رو فاکتور بگیر ... !
میلیون و میلیاردها رو ریشه کن بفرما ! ... (+)
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی:
در حالی که باید درآمد مالیاتی جایگزین درآمد نفتی شود اما سالانه بین 50 تا 60 هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی در کشور وجود دارد ... (+)
نوشته بود:
نفت را ارزان تر از نوشابه می فروشیم ... (+)
"در حال حاضر قیمت هر بشکه نفت ایران حداکثر 60 دلار است - عملاً با محاسبه هزینه حمل برای خریدار، رقم کمتر است ولی حداکثر را در نظر می گیریم - اگر هر دلار را 3500 تومان - قیمت بازار آزاد و نه مبادله ای - محاسبه کنیم، قیمت هر بشکه نفت 210 هزار تومان می شود و با تقسیم آن به ظرفیت هر بشکه نفت که 159 لیتر است به رقم 1320 تومان برای هر لیتر نفت می رسیم ...
الان در ایران برای خرید یک نوشابه خانواده یک و نیم لیتری باید 2 هزار تومان بپردازیم یعنی 1333 تومان برای هر لیتر نوشابه ...
حالا متوجه شدید که ما نفت - این سرمایه ملی - را ارزان تر از نوشابه می فروشیم ؟!" ... :|
پ. ن:
این اقتصاد تک محصولی چرا دست از سر ما بر نمیداره ... !؟
با این همه منابع خدادادی و نیروی انسانی جوان چرا باید هنوزم که هنوزه متکی به نفت باشیم ... ؟!
در تمام دوران خبرنگاری ام
از هیچ خبری به اندازه خبرهای راه اندازی کسب و کار و رونق تولید با اشتغالِ بالا خوشحال نشدم و نمیشم ...
سال هایی که به بهانه تحریم بسیاری از کارخانه ها و کارگاه ها و کارآفرینی ها تعطیل شد
و کاسبان و دلالان تحریم تا تونستند آب به آسیاب دشمن ریختند ...
در تمام این سال هایی که گذشت؛
در حوزه های اقتصادی و بخش های کشاورزی و گردشگری
دنبال آمار واقعی و دلتنگِ خبرهای خوش اقتصادی بوده و هستم ...
نمیخوام بگم: اقتصاد؛ درمان دردهای جامعه است
اما میشه گفت: بسیاری از مشکلات جامعه، ریشه اقتصادی دارند ...
رکود و بیکاری و فقر و فساد و تبعیض های مالی
هزاران ویروس فرهنگی و اجتماعی رو تو جامعه پراکنده میکنه ...
ما اگر کشوری فقیر و بدون منابع خدادادی بودیم این قدر دلمون نمی سوخت ...
اما این همه ثروت و منابع طبیعی و حیف و میل اون توسط گروهی بی تقوا درد آوره ...
اساسا از نوشته هایی که رنگ و بوی یأس و سیاه نمایی داشته باشه بدم میاد
و خواننده های همیشگی ام هم اینو می دونند ...
اما از دست روی دست گذاشتن، شعار دادن و دیگران رو مقصر دانستن
و به فکر صندلی های مجلس آینده بودن که اوضاع اقتصادی کشور پیشرفت نمی کنه ...
یه نگاه به امروزِ جامعه بیندازید ...
9 ماه از سال "اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی" میگذره ...
نه از عزم ملی برای بهبود اوضاع خبری شد نه از مدیریت جهادی فراگیر، نشانی هست ... !
در عوض تا دلت بخواد؛
حرف و حدیث های بیهوده سیاسی هست و یکدیگر رو متهم به انواع و اقسام تعابیر کردن ...
از صنعت قرمه سبزی و آبگوشت و نان و گوجه گرفته تا دلواپسی و خط و نشان برای تازه به دوران رسیده ها ...!
عده ای تمام همّ و غمّ و آمال و آرزوی خودشون رو گره زدند به نتایج مذاکراتِ آهسته ای
و همچنان معطل و منتظرند! ...
عده ای هم تمام عزم و اراده شون رو گذاشتند برای انتقام گیری و مچ گیری از دولت
و جناح های سیاسی دیگه ...
عده ای هم - الی ماشاءالله - در حال فعالیت های اقتصادی برای جیب مبارک هستند
و بعد هم که کلی از وقت و سرمایه کشور باید صرف کشف فساد و اختلاس و باز پس گرفتن اموالشون بشه ...
یه عده هم که مثل همیشه تاریخ خوب بلدند از آب گل آلود ماهی بگیرند و ...
عده کثیری هم تا زمانی که درگیر شبکه‌های ماهواره ای
و وایبر و واتس اپ و اینستاگرام خودشان و این و آن هستند،
وقت و حال و دل و دماغی برای توجه به این حرف ها ندارند ... !
"یک طایفه را بهر مکافات سرشتند ...
یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند ...
یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند ...
یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند ...
جمعی به در پیر خرابات خرابند ...
قومی به بر شیخ مناجات مریدند ...
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد ...
یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند" ...
خلاصه اینکه ...
هر چقدر از خبرهای اشتغال آفرینی خوشحال میشم
از آمار و عملکردهای 9 ماهه ای که این روزها تو ادارات و نهادها و سازمان ها داره جمع آوری و تهیه میشه
تا به دست ما برسه که اطلاع رسانی کنیم؛ بدحال و دلزده میشم ! ... :|
و امید اینکه ...
نگاه و عزم ملی ما یادش بیاد سه ماه بیشتر به پایانِ سال نمونده
و مدیریت جهادی رو در بخش اقتصاد و فرهنگ مطالبه کنه ...
دیروز بین خبر، تحلیل و گفتگوهایی که درباره موضوعات مختلف داشتیم:
از بُرد شیرین پرسپولیس در دربی 79 و کُری خوانی دوستان و همکاران گرفته
تا تحلیل ها و گمانه زنی ها بر سر مذاکرات وین 8 ...
از گوجه فرنگی یازده هزار تومانی گرفته تا ترافیک و راه بندانِ شهر رشت به خاطر باران،
این نعمت الهی و ...
خبری به دستم رسید که سوژه جالبی داشت ...
خبر درباره راهیابی مستندی از گیلان
با عنوان "خدیجه نی زن و رمه‌هایش" به جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت بود ...
"خدیجه زنی 75 ساله است که همراه مادر شوهر 120 ساله و برادر شوهر 85 ساله‌اش ...
در کلبه‌ای وسط جنگل در نزدیکی روستایی در تالش زندگی می‌کند ...
او زندگی سختی دارد
و با وجود اصرار جنگلبانی بر تخلیه کلبه اش، کماکان همان‌جا زندگی می‌کند ...
درختان اطراف خانه او را یکی پس از دیگری قطع کرده‌اند ...
اما خدیجه به هیچ وجه حاضر به ترک کلبه اش نشده است ...
این زن سالهاست در محافل هنری روستا و برای همه آنهایی که درد و غم دارند، نی می‌زند" ...
بی ربط نوشت:
"تنهایی، نام دیگرِ پاییز است ...
هر چه عمیقتر، برگریزان خاطراتش بیشتر " ...
