کامنت بسته
"هنوز که در باغ نظرات بسته است" ...
"چرا ی سری پستات نمیشه نظر داد ...
خب اجازه انتقاد بده دیگههههه" ...
"چرا کامنت دونی مطالب تعطیله" ؟! ... :\
"چرا بخش نظرات همش بسته است" ... ؟
"این کامنت های پست ها رو می بندید آدم می مونه چکار کنه بعضی مواقع ... !
باید دیده بانی بدیم ببینیم کی کامنت ها باز میشه نظر چند تا پست رو یکجا بدیم" ... :)
"چرا چند تا در میون نظرات فعاله" ... ؟
"چرا پست میذاری نظرات غیرفعاله" ... !
"باز کامنت دونی پستات بسته بود باز کامنت دونی بسته بود" ... ؟
"چرا ملت دقت نمی کنند از پست با کامنت بسته بدم میاد" ... دی :
"به نشانه اعتراض در مورد این مطلبی که قسمت نظراتش بسته است ...
تا اطلاع ثانوی نظری نمیدهم" ...
"چرا نظرات مطالب نخست بستن ... ؟!
خُب می خوایم اظهار فضل کنیم" ... !
اینها بخشی از اعتراضات و انتقادات دوستان درباره پُست های کامنت بسته سوژه نگار بود ...
خُب من همیشه توضیح دادم که؛
بعضی پُست ها read only هستند ...
یعنی گاهی برخی مطالب به نظرم فقط خواندنی میاد ...
یه جور یادآوری از قبل یا یادگاری از این ایام برای بعد و ...
برخی پُست ها همین طوری یهویی اند و بیشتر برای خوندن ...
امکان ارسال نظر برای برخی پُست ها رو غیرفعال می کنم که بیشتر بهشون فکر کنیم تا درباره اش بگوییم و بنویسیم ...
هم خودم و هم دیگران ...
علی رغم اینکه نظر مخاطبان و دوستان خیلی برام مهمه ...
البته هر کی هر جای این وب کامنت بنویسه مایه امتنان من هست ...
ضمن اینکه گاهی خودم وقت چندانی برای وب نویسی و وب خوانی ندارم ...
و کمتر تو وب های دوستان مشارکت دارم ...
پُست ها رو کامنت بسته می کنم که بیشتر شرمنده شون نشم ...
از طرفی هم؛
درسته که نظرات خوانندگان و تبادل فکر و اندیشه برام مهمه اما اینم می دونم که هدف اصلی انتقال پیام هست ...
و حضور و همراهی هم - فقط - به کامنت نوشتن نیست ...
مثل خیلی از دوستان که اسم وبشون اینجا هست ولی تعداد کامنت های عمومی شون خیلی کمه ...
حضور میتونه معنوی باشه، راهنمایی باشه، در حد انتقاد و پیشنهاد مثلا ...
و یا حتی اونایی که زمانی برای ما تأثیرگذار بودند و هنوزم بهره مندیم از اون دریافت ها و از یاد نبردیم الطاف و محبت هاشون رو ...
مهر و صفا و دوستی و همراهی فقط در کامنت خلاصه نمیشه ...
و یا لزوما برای تمام پُست ها کامنت نوشتن ...
اما خُب نظر و بازخورد مخاطبان همیشه برای روزنامه نگارها و خبرنگاران مهم و قابل توجه بوده و هست ...
خودم هم که - طبق سوابق - اصلا در زمینه کامنت نوشتن خسیس نیستم ! ... :))
به خصوص وقتی که آنلاین باشم و ببینم دوستی بروز کرده - اگر وقت و شرایطش باشه - بی معطلی نظرم رو می نویسم ...
برای دوستانی که اینجا حضور دارند که دیگه حتما ...
و همیشه ممنونم از دوستانِ همراه برای کلیک رنجه و مشارکت در بحث ها ...
ارزش و قدر کامنت های دوستانم رو می دونم در روزگارِ لایک و دیس لایک ...
با این حال با کم شدن وقت و فرصت وبلاگ نویسی و وب خوانی ام ...
پست های کامنت بسته وبلاگ رو به فزونی گذاشت و به دنبالش اعتراضات و انتقادات شدت گرفت ...
منم که انتقادپذیر! ... :))
تصمیم گرفتم شیوه وبلاگ نویسی رو تغییر بدم ...
اینکه زین پس پُست های کامنت بسته کم و معدود بشه ...
قسمت نظرات بیشتر پُست ها باز باشه ولی دیگه به نظرات پُست های فقط خواندنی جواب ندم ...
و پاسخ به نظرات محدود بشه ...
خُب دوستان بفرمایید نظر مثبتتون چیه ؟! ... :)
